Évora Portugal 24uurs kart-race
9-10 en 11 Juli 2004

Clay Regazzoni dood door aanrijding 2006
NIEUW slideshow met alle foto's NIEUW
klik hier

Startpagina karten
24uurs race Évora (Portugal)

Deventer 03-08-2004:
De telefoon ging.... Ja hallo met Frans... hè die Jan hoe is het.. met mij wel goed. Frans ik kreeg net een telefoontje van Piet Loois, die zoekt iemand om de Bus met kart onderdelen van Harm Schuurman naar Portugal te rijden, misschien iets voor jou je hebt toch nog een paar dagen vakantie. Och Jan daar moet ik even over nadenken want Portugal ligt niet naast de deur en ik ken Piet helemaal niet. Ik bel je zo terug. Na een kwartier te hebben nagedacht hakte ik de knoop door. Ik belde Jan vroeg hem of hij Piet voor me wilde bellen. 5 minuten later hing meneer Loois aan de telefoon. Frans als je morgen 6 Juli om 13:00 uur klaar kunt staan dan haal ik je op samen met Robin. Om 13:00 ging de bel. We maakte kennis en gingen met de Mercedes van Piet eerst naar Nijmegen om bij Alex de racelicentie van Robbin op te halen. Alex heeft daar een leuk bedrijfje waar hij karts bouwt en reviseert. Na een bakje koffie ging het richting Oss. Helaas was Harm er nog niet dus had ik mooi de kans om even rond te kijken in zijn bedrijf. Tjonge tjonge wat heeft Harm Schuurman daar een mooi pand neer gezet ik wist niet dat er zoveel animo voor de kartsport was. Na een paar minuten wachten kwam Harm met de VW-transporter aanzetten, helemaal afgeladen met onderdelen en de spullen van de GUNDOGS de band die op uitnodiging van Harm in Évora zou optreden Na alle tassen over te hebben overgeladen in de bus, konden we vertrekken. De bus had een navigatiesysteem zodat we weinig op de kaart hoefden te kijken. We kregen van Harm zakgeld mee voor onderweg. De rit naar Portugal verliep zonder problemen, maar wat een eind zeg. Je snapt niet dat mensen zoveel asfalt neer kunnen leggen. In Évora aangekomen reden we eest naar de kartbaan waar het spektakel ging plaats vinden. We werden opgevangen door Bas Peters die samen met zijn broer Peter het circuit runt. De 24uurs kart wedstrijd van Évora zou op vrijdag met een training starten. Na de kennismaking konden we ons aanmelden in Hotel Évora een 3 sterren Hotel met alles er op en eraan. Het was allemaal perfect geregeld, we kregen 2 kamers en konden eerst even uitrusten. Maar Robin wilde gelijk zwemmen dus ben ik maar met hem meegegaan. Het water in het buiten bad was steen koud zodat we maar gebruik hebben gemaakt van het binnenbad. Op donderdagmorgen zou Harm Schuurman op het circuit aanwezig zijn. We hadden allerlei promotiemateriaal mee genomen dat opgehangen en geplaatst moest worden. Dus hard aan het werk bij een temperatuur van +/- 30 graden. 's Middags zijn we terug gegaan naar het hotel waar we even lekker in het zwembad konden liggen. Wat een leven of niet. Vrijdags kwam het team bij elkaar bestaande uit :

Dit waren geen kleine jongens om aan dit evenement mee te doen. Peter Peters was vreselijk druk met zijn monteurs om alle 32 karts  gereed te krijgen. Aan het evenement zouden 32 teams meedoen. Dus stonden er op vrijdag morgen 32 spiksplinter nieuwe karts klaar voor de teams. De verloting begon en ieder team kreeg een kart toegewezen. Dolf, de  coach van ons team had een compleet computer programma klaar om de 24 uur zo goed mogelijk in elkaar te steken, dus binnenkomsten, gewicht, aftanken en wie wanneer moest rijden. Het was een drukte van belang in de pitstraat. De training begon 's avonds, en duurde ongeveer 2 uur daarna kregen we een diner aangeboden van de kartbaan. Robbin wilde na het eten terug naar het hotel om te slapen, dus hup in de bus en terug naar het Évorahotel. Zaterdag was grote dag de teams stonden allen opgesteld op de baan met vlag en pitpoes.  Daarna kwam een officieel gedeelte met het informeren van de wedstrijdregels aan alle teams. Om 13:00 zou de startvlag vallen en was het aan de boys en girls om de 24uur succesvol af te ronden. Het was een spannende race, met alle ups en downs. Op een bepaald moment stond ons team 16 ronden voor, maar door een stuurfout van een van de rijders liep de ketting van onze kart af en dat koste 5 ronden. Robin nam het stuur over en na een ronde liep de ketting er weer af, dus verspeelde we weer 5 ronden. Het lood werd een keer vergeten wat ook straf ronden opleverde. Maar iedereen had vreselijk veel schik. Voor mij was het natuurlijk ook vreselijk leuk om zo dicht bij zulke prominente coureurs te kunnen zijn. Wie wordt er nou naar zijn hotel gebracht door Jan Lammers en Mariska bijna niemand toch. De bluesband GUNDOGS speelde zaterdag ook nog een paar nummers op het grote podium, helaas was de geluidsinstallatie niet juh van het, maar er viel mee te leven . Aan mij werd gevraagd of ik wat foto's en video onstage kon maken van de band. Ik had voor het optreden met Fred, Huub, Wim en Joop een heerlijk pilsje zitten drinken, dus het fotograferen ging als een speer. Fred was ook erg blij toen ik hem vertelde dat ik de meeste foto's met zijn eigen toestel had gemaakt. (een Cannon G5). Toen op zondag om 13:00 de geblokte vlag viel werden we tweede van alle teams, op 13 sec. achter de winnaar. Volgens mij heeft Nelson ze laten winnen ... maar zeker ben ik er niet van. Zondagavond had Bas samen met zijn vriendin iets geregeld bij  een kiprestaurant in Évora. Nou het was heerlijk, we hebben gesmuld, gedronken en moesten na afloop moesten we allemaal 10 euro lappen, dus dat was niet te gek.  Maandagmorgen eerst even de telefoonrekening van het hotel betaald, daar schrok ik wel van moest voor een paar telefoongesprekken 84 euro betalen. Daarna zijn we nog even naar het circuit gereden om alle promotiemateriaal op te halen en de spullen van de band in te laden. De terugweg hebben we in 3 dagen gedaan. De eerste dag reden we tot aan Sant-Sebastian waar we aan de snelweg in een motel sliepen, de bus stond veilig in de afgesloten parkeergarage van het motel, dus daar hoefden we ons geen zorgen over te maken. De dag erop eerst ontbeten en door gereden tot ongeveer  100 km onder Parijs, daar zijn we snelweg afgegaan en kwamen in het plaatsje JanVille terecht. Daar een hotel opgesnord, toen we binnen kwamen hoorden we een Nederlandse stem achter ons. Het bleken een Vrouw en een man te zijn uit Drachten die pech hadden met de auto, ze stelden zich voor als Jaap en Hanneke van Houten. Piet is met ze mee gereden om de spullen uit de auto te halen en ik heb voor 2 kamers gezorgd. Nou ja kamers, je kan beter zeggen hokken. Maar goed we konden in ieder geval slapen het eten was er subliem en dat maakte een hoop goed. De laatste dag was op 14 juli een feestdag in Frankrijk ik werd  ruw uit mijn slaap gehaald door een aantal kerkklokken nog geen 50 meter bij mijn raam vandaan 's morgens om 7 uur. Een voordeel het was wel lekker rustig op de snelweg. We reden het laatste stuk zonder problemen naar Oss over Parijs, Lille, Gent naar Antwerpen. In Oss aangekomen leverde we de bus in bij  Harm en hij bedankte ons voor bewezen diensten. Na wat gedronken te hebben ging het naar Deventer.Weten jullie, ik kan nu voorlopig geen snelweg meer zien na ongeveer 5000 km. Het was een fantastische ervaring maar de taal barrière is toch wel erg lastig. Als je de taal van een land niet machtig bent voel je je wel heel erg omhand. 

 Nu natuurlijk nog een aantal foto's van het evenement

Het team

Portugal Évora

33 spiksplinter nieuwe karts

Robbin natuurlijk even passen

Natuurlijk moest ook het promotiemateriaal  een plaatsje krijgen, dus werk aan de winkel

30 graden ook voor Jan was het erg warm

Jan, Eduardo en Dolf

Het team heeft een speciale kart met handbediening voor Clay Reggazoni
Peter legt Clay uit hoe de alles werkt

Uit de krant 16-december 2006

Een laatbloeier die erg laat remde

GIANCLAUDIO 'CLAY' REGAZZONI (1939-2006)
Op de snelweg bij Parma I verongelukte jongsleden oud F1 coureur Clay Regazzoni 

Bron: WARD OP DEN BROUW NRC-Handelsblad 

ROTTERDAM, 16 DEC. 2006

Racen leerde Clay Regazzoni in de bergen van Ticino, het Italiaanstalige deel , van Zwitserland. In 1963 reed hij tijdritten bergop in een Austin, een jaar later slaloms en bergtijdritten in een Morris. Zijn Formule l-carrière begon in 1970 in Zandvoort, bij Ferrari. Regazzoni was toen al dertig. Bij een verkeersongeluk op de autostrada bij Parma kwam 16 december 2006 een eind aan het leven van de 67-jarige oudcoureur. In zijn debuut jaar in de Fl, na leerjaren in de F3 en de F2, won de uit Mendrisio afkomstige Zwitser zijn eerste race in het land van zijn werkgever. In Monza finishte Regazzoni op 6 september 1970 als winnaar, voor wereldkampioen Jackie Stewart. Niet in de laatste plaats door z'n koelbloedige en soms ware doodsverachting waarmee hij over de circuit joeg. Niet toevallig was de man die vaak erg laat remde, bij vele (soms dodelijke) ongelukken betrokken. In de race voor Monza, de GP van Oostenrijk, was hij al tweede  achter z'n Belgische teamgenoot Jacky Ickx. Op de Österreichring hadden ze allebei de snelste rondetijd gereden. Op Monza realiseerde de nieuweling de snelste ronde Derde werd hij dat jaar in de strijd om de wereldtitel. achter de postume Oostenrijkse wereldkampioen  Jochen Rindt en teamgenoot Ickx. In de tien Formule-1 jaren die nog zouden volgen voor Regazzoni, won hij nog vier Grote Prijzen, achtereenvolgens die van Duitsland (1974), Italië (1975), West-VS (1976) en Groot-Brittannië (1979), waar hij vlak voor z'n veertigste verjaardag op Silverstone de renstal van Frank Williams zijn eerste Fl zege bezorgde. "Dat was zo'n beetje de belangrijkste gebeurtenis van ons team in de Formule 1", zei gisteren eigenaar Frank Williams. "Hij was een gentleman." In elf seizoenen, waarvan zes bij Ferrari, reed Regazzoni 132 Formule-1 races en verzamelde hij 212 WK-punten. In 1974 was hij het dichtst bij de wereldtitel Het verschil met de wereldkampioen, de Braziliaan Emerson Fittipaldi (McLaren-Ford), bedroeg slechts drie punten. Tot hij vier ronden voor het einde van de laatste race van het seizoen pech kreeg, in Watkins Glen (VS), had Reggazoni de wereldtitel binnen handbereik. In 1980 reed hij tijdens de GP in Long Beach met kapotte remmen bij ongeveer 250 kilometer per uur tegen een betonnen muur, waarbij hij verlamd raakte. Sindsdien zat hij in een' rolstoel. "We verliezen met hem een moedig coureur", zei Ferrari president Luca di Montezemolo. Niki Lauda, de oud-teamgenoot bij BRM en Ferrari die in 1976 zwaar gewond raakte, vertelde gisteren dat Clay Regazzoni hem een van de belangrijkste dingen in het leven had geleerd: positief denken.

Clay met zijn markante kop (we zullen je missen)

Verder met de foto's

De vriendin van Eduardo

 Jan Lammers als baanveger !!
"He kerel zo ben je ooit een keer bij Rob Slotemaker begonnen"

"

De 24uurs race is begonnen met de training

Ook de Gundogs moesten natuurlijk ook de inwendige mens versterken

Wat was het warm / Nelson van der Pol in gesprek met Stefano Modena

De start !! en de race

Het BBQ diner na de training

GUNDOGS on-stage

Nelson van der Pol en Pedro Lami  / De prijsuitreiking 3 gekken in het zwembad

Harm Schuurman, Jan Lammers en Piet Loois, het allernieuwste snufje internetten via de telefoon

Het onfortuinlijke stel Jaap en Hanneke van Houten
Auto kapot en daar zit je dan midden in Frankrijk
Maar alles is goed afgelopen heb ik van Jaap vernomen

Nog een paar links naar andere pagina's
-----------------------------------------------------------
http://www.lusomotores.com/
http://www.galpenergia.com/
http://www.endurancekarting.com/
http://www.jadbalja.nl/