Wat is High Dynamic Range
Iemand op een zonnige dag in de schaduw van een grote boom fotograferen is moeilijk. Of de persoon wordt juist belicht en de rest niet óf het is juist andersom. Of die mooie wolkenpartij, waarbij óf de grond ineens te donker wordt óf de wolkenpartij grijs.
Fotograferen is keuzes maken.
Dat zei mijn fotografiedocent Rob Winkels toen ik bij hem op cursus was. Je kiest dus wat je wilt laten zien op de foto. De boom óf de persoon, het contrast in de wolkenpartij of een grijze lucht zonder detail. Maar er is nóg een optie: HDR.
Je maakt van die moeilijk opname 3 foto's met verschillende belichtingen. En met het programmaatje Photomatix pro 'neem' je het beste van alle drie de foto's en dat laat je in elkaar overlopen.
Dynamisch bereik
Net als het menselijk oog heeft iedere camera
een bepaald dynamisch bereik. Simpel gezegd komt dit neer op de
mogelijkheid om helderheidgradaties te onderscheiden tussen
pikzwart en helderwit. Het bereik van een camera ligt lager dan
van een mens.
Hierdoor worden schaduwen al snel zwart in plaats
van donkergrijs, en bleken lichte beeldpartijen uit tot
spierwit.
Onder normale omstandigheden heb je hier weinig last
van, maar als het contrast tussen licht en donker te groot
wordt, past het allemaal niet meer op één enkele foto.
Wat kunnen we hieraan doen:
Het voornaamste probleem is dat de camera de
nuances niet meer kan onderscheiden als de extremen te ver
uiteenlopen. Het gevolg is dat overbelichte delen van de foto
als witte pixels worden vastgelegd en onderbelichte delen als
zwarte, waardoor beeldinformatie verloren gaat. Het bereik dat
een camera kan vastleggen, is per merk en model verschillend. De
belangrijkste factor is de beeldsensor. Sommige camera’s, zoals
de Fujifilm S3 Pro spiegelreflex en recente modellen van HP,
kunnen kunstmatig een hoog dynamisch bereik simuleren. Dit doen
ze door een serie verder identieke foto’s met verschillende
belichtingen te maken, en de opnamen vervolgens samen te voegen
tot een nieuw bestand. Zodoende worden onder- en overbelichting
onderdrukt, waardoor zowel de schaduwen als de hoge lichten
beter doorgetekend worden weergegeven. Zo komt het eindresultaat
veel beter en meer in de buurt van wat we met het blote oog
kunnen waarnemen.
  
AAN HET WERK:
We kennen allemaal het probleem van onder-
en overbelichting
Bij de volgende foto's is duidelijk te zien wat de
mogelijkheden zijn van HDR. Alle drie de foto's zijn
gemaakt vanuit de woonkamer naar de hal waar op dat moment de
zon in stond. De eerste foto is op de automaat van het toestel
gemaakt en toont aan dat de belichtingsautomaat volledig de
kluts kwijt is. De tweede foto is ingeflitst wat tot resultaat
heeft dat de donkere delen weer zichtbaar worden maar toch iets
overbelicht lijkt. De laatste foto bestaat uit 3 RAW foto's 2 stops
- / 0 / 2 stops + samen gevoegd met Photomatix en zo min
mogelijk Tonemapping. Alle 3 de foto's zijn in 8 bits TIFF een beetje nabewerkt
in Paintshop Pro XI. Daarna als JPG weggeschreven
Standaard op automaat
Ingeflitst op de P stand
HDR foto met iets Tonemapping
De meningen zijn natuurlijk verdeeld. De eerste foto valt als
eerste door de mand omdat grote delen onderbelicht zijn. De
tweede foto geeft de originele kleuren weer maar de witte delen
zijn toch enigszins overbelicht. De laatste foto heeft wat meer
problemen met zijn witbalans maar geeft wel de meeste details
weer.
Wat is HDR?
De zojuist genoemde aanpak is in feite een
vorm van HDR. De term ‘HDR’ staat voor High Dynamic Range,
oftewel hoog dynamisch bereik. Het bestandsformaat van HDR is
32-bits, zodat een veel groter kleurbereik kan worden vastgelegd
dan met een 8-bits jpeg- of 16-bits tiff bestand. Voor
HDR-bestanden geschikte hardware en software zijn echter
schaars. De contrastomvang en de helderheid van een
HDR-beeldscherm liggen 10 tot 20x zo hoog als die van een gewoon
LCD-scherm, en ook het kleurbereik is veel groter. Zulke
schermen worden uitsluitend gebruikt door filmmakers en
professionele studiofotografen. Om een HDR-foto toch te kunnen
bekijken op een normaal scherm, wordt het aantal kleuren
kunstmatig teruggebracht. Deze techniek staat bekend als ‘Tone Mapping’.
Dus een HDR foto kan eigenlijk niet getoond worden op
een normaal beeldscherm, eenvoudig omdat de BIT-rate niet
voldoende is.
De achterzijde van de Canon 350D
Instellen van de BRACKETING FUNCTIE (ook wel
genoemd AEB functie)
Stel met de grote draaiknop boven op het
toestel de instelling op AV en zet je diafragma bij normaal
daglicht op F8 stel je ISO snelheid in op 100 of 200, druk op de
achterzijde op de knop MENU en kies het tweede tabblad ga met de
cursor 1 stap naar beneden met de cursor toets en kies AEB druk
daarna SET knop. Kies nu met de cursortoetsen voor bijv. -2 .. 0
.. 2+ en druk daarna weer op de SET knop kies daarna
weer voor MENU om het menu te verlaten. Stel de camera nu in
zodat, als je de ontspanknop indrukt en vasthoud er meerdere
foto's worden gemaakt. Voor een HDR foto heb je minimaal 2
foto's nodig. De camera kan er nu 3 maken. 2 stop onderbelicht,
normaal en 2 stop overbelicht. Maak nu de 3 foto's snel
achterelkaar met ingedrukte ontspanknop (klik,klik,klik), het
liefst vanaf statief zodat de foto's alle 3 uit dezelfde positie
zijn gemaakt en niet zijn bewogen lees verder......
  
Het vinden van de AEB functie bij de Canon 350D
Foto’s maken in HDR
Hoewel geen enkele camera HDR-foto’s kan
maken, is het niet zo moeilijk om hetzelfde effect te bereiken.
Evenals de eerdergenoemde camera’s kun je een groter dynamisch
bereik simuleren door meerdere foto’s met verschillende
belichtingen te maken. De eenvoudigste manier is ‘Bracketing’;
ook wel bekend als ‘belichtingstrapje’. Veel camera’s hebben
zelf standaard een bracketingfunctie aan boord (AEB). De camera
maakt dan drie foto’s achter elkaar met verschillende
belichtingen: neutraal, één stop over- en één stop onderbelicht.
Zo’n belichtingstrapje maken kan desnoods
zelf uit de hand, aangezien speciale software achteraf in staat
is de beelden netjes samen te voegen. Omdat de afzonderlijke
foto’s natuurlijk ook weer niet te sterk mogen verschillen, is
gebruik van een statief aan te raden. Op die manier kun je ook
voor een maximaal rendement meer verschillende foto’s maken. Je
camera moet dan wel de mogelijkheid hebben om handmatig de
sluitertijd in te stellen. Varieer de sluitertijd in trapjes van
een halve of tweederde stops.
Deze methode werkt uiteraard alleen goed met
statische onderwerpen. Anders krijg je bewegingsonscherpte,
vanwege de lange sluitertijden, maar ook en vooral doordat het
onderwerp van foto tot foto ‘verspringt’. Let erop dat de
camera-instellingen op de sluitertijd na, onveranderd blijven!
Gebruik dus steeds dezelfde witbalans en hetzelfde diafragma, en
zet de autofocus uit. Fotografeer bij voorkeur in RAW-formaat,
want jpeg-bestanden kunnen minder goed uit de voeten met hoge
contrasten. Gebruik verder een zo laag mogelijke
lichtgevoeligheid als de omstandigheden toelaten. Hogere ISO
waarden
leveren namelijk extra beeldruis op. Controleer achteraf of je
daadwerkelijk alle details van zowel schaduwen als hoge lichten
hebt vastgelegd: misschien moet je nog extra onder- of
overbelichten.
Wanneer gebruik maken van HDR ?
Een typisch ‘HDR-geval’ is een opname in een
kamer met een raam waarachter de zon schijnt. Het beperkte
dynamische bereik van je camera kan onmogelijk het complete
contrast behappen. Je krijgt dus ofwel een goed belichte kamer
met een uitgebleekt raam, ofwel een goed belichte achtergrond
door het raam maar een kamer die bijna helemaal zwart is van
onderbelichting. Als de fotograaf of de camera niet kan kiezen,
draait het uit op een halfslachtig compromis. In geen van deze
gevallen houd je een foto over die het aanzien waard is.
Hiervoor is een oplossing gevonden die HDR wordt genoemd.
Geen AEB functie wat nu. Een
voorbeeld zonder het gebruik van deze Brackting functie:
Indien je toestel geen AEB functie heeft maar wel een voorkeuze
voor sluitersnelheid en diafragma (AV,TV,M), ga je als
volgt te werk. Maak de eerste foto op de voorkeuze stand van je
diafragma (AV). Stel deze in op bijv. F8. Kijkt na het
maken van de foto wat de ExIf gegevens zijn van de gebruikte
sluitertijd. Meestal kun je bij het terug kijken van de foto
zien welke gegevens er zijn gebruikt. Gebruik hiervoor de INFO
toets van je toestel. Daarna zet je het toestel in de
Manual stand (M) en stel je, je diafragma in op F8 en de
sluitertijd 2 stapjes lager als bij de gevonden
sluitertijdgegevens van de eerste foto, zo belicht je de
foto twee stops onder, waardoor de
achtergrond en de voorgrond extreem donker
worden. Bij foto nummer drie stel je sluitersnelheid 2 stapjes
hoger in als bij de eerst gevonden sluitertijd hierdoor wordt de
laatste foto enigszins overbelicht. Voeg nu alle drie de foto's
samen met Photomatix en je eerste HDR kindje is geboren. Let
goed op dat bij al deze handelingen je toestel niet beweegt, dit
is essentieel om een goede HDR te maken. !
 |
 |
 |
| Foto 1 = normaal
belicht, |
Foto 2 -- 2 stops
onderbelicht |
Foto 3 -- 2 stops overbelicht
|
Digitale doka:
In de ‘digitale doka’ kun je met behulp van ‘lagen’ in bijv. Photoshop
of Paint Shop Pro de drie foto's samenvoegen. Dit is erg
omslachtig. Om dit klusje echt te klaren is speciale
software ontworpen. Je kunt met deze speciale software een HDR-bestand maken.
Hierbij worden de afzonderlijke foto’s niet samengesmolten maar
juist intact gelaten, waardoor het dynamisch bereik wordt
uitgebreid. Zodoende wordt ieder detail zichtbaar, óók in de
over- en onderbelichte delen van de foto blijven de details
zichtbaar. Photomatix is zo'n programma om dit resultaat voor elkaar te
krijgen.
HET EINDRESULTAAT NA DE
SAMENVOEGING EN WAT TONEMAPPING MET PHOTOMATIX
Met een klein beetje hulp van Photmatix-Pro en PSP-X2 krijg je
dit surrealistisch effect
De vierde foto voorbeeldfoto is een
HDR-weergave van de drie andere foto’s, die met behulp van Tone
Mapping is ‘teruggeschaald’. Alle onderdelen zijn nu goed
belicht. Tone Mapping heeft wel als neveneffect dat de kleuren
er wat onrealistisch gaan uitzien. De foto krijgt daardoor een
‘kunstzinnige’ uitstraling, waarvan je moet houden uiteraard.
Overigens kan je zelf bepalen in hoeverre de kleuren worden
teruggeschaald. Bekijk een aantal voorbeelden op
deze pagina. Zoals je kan zien zijn er een aantal
mogelijkheden om een HDR-foto te maken: Óf je maakt foto’s met
verschillende belichtingstops, óf je maakt foto’s met
verschillende sluitertijden.
Photomatix Pro
Om foto’s samen te voegen tot een HDR-bestand heb je speciale
software nodig. Bezitters van Photoshop CS2 kunnen gebruik maken
van de ingebouwde HDR-functionaliteit (Bestand > Automatisch >
Samenvoegen tot HDR). In dit artikel gebruik ik
Photomatix (freeware) 2.2.1: (serienummer) een klein (+/- 3 Mb) maar bijzonder krachtig
programma. Er zijn twee gratis versies beschikbaar: een
basic-uitvoering en een proefversie die een watermerk
achterlaat. De betaalde versie, die 79 euro kost, doet dat
uiteraard niet. Download de uitgebreide proefversie
hier. Of
stuur me een
mailtje voor..... je snapt hem wel.... met nummertje ! De
handleiding van Photomatix Pro kun je
HIER en
HIER vinden helaas in het Engels heb nog geen
Nederlandse versie kunnen vinden, maar beter iets dan niets.
Photomatix kent diverse mogelijkheden om
bestanden te bewerken. Je kunt simpelweg een aantal foto’s met
verschillende belichtingen openen, waarna je er via het
HDRI-menu één HDR-foto van maakt. Je kunt ook via het
Automate-menu voor batchprocessing kiezen. Je selecteert dan een
aantal foto’s, die vervolgens automatisch worden omgezet naar
een HDR-foto. Desgewenst kun je meteen een Tone Mapping laten
maken, al is het raadzaam om dat handmatig te doen. De laatste
versie van Photomatix Pro is in staat om RAW-bestanden te verwerken,
zonder dat je deze eerst moet omzetten naar een jpeg- of
tiff-formaat. Van het resulterende HDR-bestand kun je vervolgens
verschillende Tone Mapping-versies maken.
.jpg)
Treurwilg met rijp 21-12-2007 HDRi
.jpg)
Dezelfde treurwilg in HDRi nu op
22-12-2007 met meer zon en strak blauwe lucht
Gemaakt van 3 RAW foto's daarna geconverteerd met Photmatixpro
2.54 en een klein beetje Tonemapping
Omdat het in origineelstaat een TIF foto is van +/- 40MB ja, je
leest het goed wordt de foto een beetje aangetast tijdens het
comprimeren
Foto’s omzetten naar HDR
Indien je geen gebruik wilt maken van
betaalde software, dan is een gratis dienst genaamd
WebHDR een goed alternatief. De bedoeling is dat je een
x-aantal belichtingscomposities upload naar hun server, die
vervolgens automatisch de foto’s verwerkt tot een HDR-afbeelding.
Als dit proces voltooid is kan je de afbeelding downloaden en
heb je je eigen HDR-foto. Meer daarover lees je op de pagina van
‘roll-your-own’.
Aan deze service zitten wel beperkingen uiteraard.
Maak je gebruik van Photomatix, lees dan
verder. In het bovenstaand voorbeeld wordt een drietal
JPG-foto’s met verschillende belichtingen tot één HDR-bestand
verwerkt.
-
Start Photomatix Pro.
-
Kies in het menu “Automate” de optie “Batch Processing”.
-
Selecteer links onderaan een reeks RAW- of
jpeg-bestanden.
-
Vink “Generate HDR Image” aan.
-
Vink eventueel ook “Apply Tone Mapping” aan. er wordt
dan direct een “Tone Mapping” gemaakt, die je kunt opslaan
als jpeg- of tiff-bestand. Zo krijg je meteen een indruk hoe
de uiteindelijke foto er ongeveer zal uitzien. Je kunt
vooraf wel intellingen wijzigen (via “Settings”), maar dat
heeft weinig zin omdat je de veranderingen aan het beeld
niet ‘live’ kunt zien.
-
Als je de foto’s uit de hand hebt genomen (bijvoorbeeld
met behulp van ‘bracketing’) vergeet dan niet de optie
“Align bracketed images” aan te vinken.
-
Klik daarna op “Run”
Vervolgens gaat de computer voor je aan de slag. Hoewel de
verwerking van de bestanden relatief vlot gaat, kan het proces
enkele minuten duren. Dit is vooral afhankelijk van de omvang
van de bestanden en de rekenkracht van de computer. Een snelle
machine is dus een pre. In het rechtervenster word je op de
hoogte gehouden van de voortgang. De afbeeldingen worden
opgeslagen in een nieuwe map, “PhotomatixResults” genaamd.
Tone Mapping een
filter appart..
Als je de HDR-foto handmatig wilt omzetten naar een tiff- of
een jpeg-bestand door middel van Tone Mapping, moet je eerst het
HDR-bestand in Photomatix openen. Je krijgt nu een nogal
uitgebeten foto op je scherm, die er niet bepaald fraai uitziet.
Dit komt omdat je een HDR-foto bekijkt op een scherm dat niet
geschikt is voor HDR-weergave. Helderheid en contrast zijn
simpelweg niet toereikend om alle schakeringen en details
tegelijk zichtbaar te maken. Gelukkig vult een klein venster, de
HDR viewer, via Tone Mapping de ontbrekende details in.
Uiteraard kun je deze instellingen naar hartenlust veranderen
tot het beoogde effect is bereikt. Kort de mogelijkheden op een
rij:
-
Enkele instellingen van Photomatix.
Luminosity: Om de helderheid van de schaduwen bij
te stellen. Als je de schuifregelaar naar rechts verplaatst,
worden er meer schaduwdetails zichtbaar en vice versa.
-
Strength: Met deze regelaar bepaal je het
contrast in de foto.
-
Color Saturation: Hiermee regel je de
kleurverzadiging. Hoe groter de verzadiging, des te intenser
een kleur. Wel moet je er rekening mee houden dat sommige
kleuren bij een hoge verzadiging verkleuren (wit wordt
bijvoorbeeld roze). Ook ontstaat er meer ruis.
-
White Clip - Black Clip: Met deze schuifregelaars
kun je de hoge lichten lichter maken en de schaduwen
donkerder.
-
Smoothing: Maakt meerdere
helderheidvariaties
mogelijk. Een hogere waarde maakt een foto realistischer,
terwijl een lage waarde het geheel juist extremer maakt,
waardoor kleurovergangen groter worden.
Halo effecten kunnen hiermee worden onderdrukt. (dit zijn de
lichte randen om objecten die kunnen ontstaan bij extreme
bewerkingen)
-
Microcontrast: Benadrukt kleine details. In de
meeste gevallen is “High” de beste keuze.
Enkele voorbeelden
Bij bovenstaande foto's van "de Spiegel" in
Zwolle kun je duidelijk het verschil zien tussen realistisch en
surrealistisch. Ik heb de bewerkingen expres overtrokken. om het
verschil te benadrukken. Maak je, je opnamen met extreme
lichtomstandigheden (avond of een persoon/object voor een fel
belicht raam) dan wordt dit verschil nog vele malen groter.
Beide foto's bestaat uit 3 dezelfde opnamen van +2 / 0 / -2
stops. Bij de eerste foto werden de 3 opnamen alleen
samengevoegd (combine) met Photomatix Pro en bij de tweede foto,
heb ik ook gebruik gemaakt van de optie HDR en Tonemapping.
Daarna zijn beide foto's een klein beetje nabewerkt met
Paint-Shop-PRO XI. Door de extreme bewerking met
Photomatix ontstaat een probleem dat men Halo effect noemt. Dit
effect zijn de lichte randen om het gebouw.
Hieronder de extreme uitvoering, de eerste
foto's werd samengevoegd uit 3 opnamen. Bij de tweede foto
werden de 3 opnamen eerst omgezet naar HDR en daarna bewerkt met
Tonemapping. Ook hier heb ik gebruik gemaakt van -2 / 0 / -2
stops en een statief. Het diafragma hield ik bij alle drie de
opnemen op F8 ISO waarde 100. Zeker bij avond is de lage ISO
waarde van belang, dit om zoveel mogelijk digitale ruis te
voorkomen. Met de optie Light Smooting en Microcontrast
Level kun je in Photomatix dit effect redelijkerwijs
onderdrukken.
Zoek een compromis tussen werkelijkheid en fictie en je kan
toch die fraaie foto maken die je altijd hebt willen hebben
Conclusie:
Wil je in lastige lichtsituaties toch fraaie foto’s maken?
Maak dan meerdere opnamen met verschillende belichtingstijden en
voeg ze samen tot een HDR-bestand of combineer ze met de optie
combine van Photomatix. Dit is een uitstekende
methode om de beperkingen van je camera te overwinnen en details
te behouden in zowel schaduwen als hoge lichten. Soms is de
optie combine in Photomatix Pro al voldoende om het juiste
resultaat te verkrijgen
Toegegeven, na Tonemapping ziet het geheel er
wat kunstmatig uit. Experimenteer daarom gerust met de
instellingen en gebruik
zonodig nog wat nabewerkingen in Photoshop/Paint Shop Pro. Helaas zal het nog wel een tijdje duren voordat de HDR-schermen betaalbaar genoeg worden om zulke foto’s in hun
volle glorie te kunnen zien. Gooi daarom tot die tijd al je .hdr-bestanden
nog niet weg! Nog een paar leuke
voorbeelden
|
%20Foto's/album/slides/Haven_Zwolle_HDR.jpg)
De haven van Zwolle in HDR met een tonemapping
F8 -1.5 - 0 - + 1.5 100 iso |
|
%20Foto's/album/slides/Dragline_HDR.jpg)
HDR foto van een dragline
F8 -1.5 - 0 - + 1.5 100 iso |
Beide foto's werden gemaakt met
de braketing (AEB) functie van mijn Canon 350d daarna heb ik
ze bewerkt met Photomatix pro en uiteindelijk nabewerkt met Paint
Shop Pro X2. De foto's vanaf een statief maakt.
HDR foto's komen het best tot zijn recht als
deze bij wat mindere lichtomstandigheden worden genomen.
Dus bijv. NIET in de volle zon. Het effect zal
teleurstellend zijn en dat is natuurlijk jammer.
Een bewolkte hemel, 's avonds bij
straat verlichting en zonsondergangen zijn fantastisch
om mee te experimenteren.
-
Gebruik la het kan de AEB functie van je
toestel.
-
Stel de waarden -2 / 0 / +2
stops in
-
Heb je geen AEB functie dan zal je de
stops moeten regelen door je sluitersnelheid te variëren
in de M-stand
-
bijv. 125 / 250 / 500 e van een
seconde
-
Gebruik altijd een
statief, of zet je toestel op een andere manier vast
-
Maak gebruik van een
afstandsbediening of je timer
-
Zet je toestel op continue opnamen
-
Maak minimaal 3 foto's maar het
liefst 5
-
HDR werkt het beste bij extreme licht
verschillen.
-
Voor surrealistische beelden gebruik
je Tonemapping
-
ISO waarden zo laag mogelijk
instellen
-
Varieer niet met het diafragma
tijdens het maken van je HDR
-
Gebruik Photomatix Pro om het juiste
eindresultaat te verkrijgen
Een hele goede beschrijving van HDR kun je ook vinden
op de volgende website
http://raym.deds.nl/hdr%20maken.html
MISVATTINGEN OVER HDR:
Er zijn nog veel misvattingen over Tonemapping en HDR.
HDR staat voor High Dynamic Range wat zoveel betekend als
een Hoog dynamisch bereik. Een HDR foto bestaat uit 2 of
meerdere foto's die op verschillende manieren belicht zijn.
In vele gevallen zelfs uit 5 of meer plaatjes. RAW, TIFF of JPG
dat maakt niet uit. Deze plaatjes worden met een
fotobewerkingsprogramma, bijv Photomatix samengevoegd tot 1 geheel. De foto
heeft dan, als het je het goed heb gedaan geen onder en
overbelichte stukken meer. Het houdt wel in dat deze foto's
vanaf een statief gemaakt moeten worden omdat ze allemaal
100% identiek moeten zijn. Gebruik ook altijd 1 diafragma bijv F8 tot F13+ en varieer met je sluitertijd. Sommige
toestellen kennen de optie AEB (Automatic, Exposure Balans),
het bekende trappetje. Gebruik dit in het begin om een HDR
de leren maken.
1 FOTO HDR:
Soms wordt er ook wel eens geprobeerd om een HDR uit 1 foto
te maken. Helaas blijft dit een trucje. Informatie die er
niet is kun je niet softwarematig aanmaken. Maar met dit trucje kan je, je wel toegang
verschaffen tot Photomatix. Het beste resultaat bereik je
door je foto in RAW te schieten en daarna met de RAW
converter van Photoshop cs3 na te bewerken tot het juiste
resultaat is ontstaan. Hoe doe je dit.
1. Maak een foto in RAW formaat.
TONEMAPPING:
Tonemapping is een filter bijv. het programma (Photomatix)
dat speciaal is gemaakt om surrealistische beelden van je
foto te kunnen maken. Het wordt veelal gebruikt om een
beetje het Harry Potter effect te krijgen. Wees voorzichtig
met het gebruik van Tonemapping want het probleem van
HALO-effecten ligt zeker op de loer en is meestal niet
gewenst.
NIEUWS 2012
HDR bij bakkerij van de Most
Deze foto was een opdracht van Bakkerij van der Most in
Lemelerveld voor het 25 jarig bestaan van de bakkerij
In de bakkerij samen met Gea van Lohuizen een HDR geschoten
van het personeel
Erg lastig om iedereen stil te laten zitten en geen gesloten
ogen te hebben.
Het personeel was laaiend enthousiast
Zelfs zo enthousiast dat ze er een poster van hebben laten
maken van drie bij vier meter
We mochten hem laten ondertekenen met Geafotografie
|
