Rugklachten Frans

 


Eerst even een verhaaltje vooraf,
Als jullie mijn biografie hebben gelezen weten jullie dat ik +/- 20 jaar in de verenafdeling van de NS hoofdwerkplaats in Amersfoort heb gewerkt. Al die jaren dus zwaar, heet en vies werk. In 1999 ging ik voor het eerst door mijn rug bij het verplaatsen van een veerblad, eigenlijk niets bijzonders, maar zo begint het altijd.
Je gaat dan naar de dokter en de bedrijfsarts en binnen een paar weken doe je je oude werk weer volop. Tot ik last bleef houden na het huis leeg maken bij opa Evert , Harold en ik moesten de vloerbedekking opruimen. Geen probleem zou je zo zeggen, de vloerbedekking die binnen lag was goed te tillen dus die hadden we zo op aanhanger. Buiten lag ook nog een stuk dat weg moest. Maar waar we geen rekening mee gehouden hadden was,  dat deze vloerbedekking nat was doordat ze in de regen had gelegen en daardoor 2x zo zwaar was dan we verwachten. Daar kon mijn ruggetje niet tegen en zei wederom "krak" , ik kon daarna moeilijk rechtop lopen en had voortdurend klachten. Met fysiotherapie is het allemaal weer redelijk goed gekomen, maar zwaar tillen kan/mag ik nog steeds niet.
Na overleg met Alie heb ik  me erbij neergelegd en wilde een ander baan . Ik gaf bij de bedrijfsarts aan dat het nooit meer echt beter zou worden, werd afgekeurd op mijn functie en kwam bij het mobiliteitscentrum in Arnhem terecht. 14 dagen voor mijn officiële WAO traject inging kon ik gelukkig bij LBM beginnen, waar ik nu nog met plezier werk
Maar hoe kwam het nu ??
Op 4 oktober gingen Jan en ik de kever ophalen bij ver Heul het transportbedrijf waar hij werkt  in Twello. Daarvoor hadden we een autoambulance nodig, die we ophaalden in Almelo bij een verhuurbedrijf. Jan was het contract aan regelen, dus ik dacht van ach ik sta toch niets te doen laat ik de aanhanger even achter de auto koppelen. Ik reed de aanhanger tot naast de trekhaak en tilde hem voorzichtig op, maar toen de tweede as van het tandemstel op grond kwam was de trekhaakhoogte nog niet bereikt (3cm), ik verwachte dit niet dus vertilde ik me. 1 week plat, 3 weken pijn en 12 fysiotherapie behandelingen waren het resultaat. Daarom, je ziet weer een ongeluk zit in een klein hoekje Ik hoop daarom dat het me niet weer gebeurd want het is een brok ellende en een hoop pijn. Maandag 3 november ga ik weer aan het werk, want thuis zitten is ook niet alles.
 

Maandag 3 november....
Ik ben nu weer een paar dagen aan het werk, alles gaat redelijk goed. Op de zaak wordt het nu steeds drukker i.v.m. de gladde sporen en de vlakke plaatsen aan de wielen maar daar meer over op de pagina mijn werk
 

Maandag 19 Januari 2004.
Het gaat goed zolang ik maar niet zwaar til. Dat was in het verleden toch al een probleem dus niets nieuws. Ik kan nu gelukkig weer gewoon mijn werk doen en uren achter elkaar op een stoel zitten. Soms 's morgens nog wat pijn als ik uit bed kom, maar er is mee te leven. In mei gaan we de achtertuin doen. Ik heb nu al aan de jongens gevraagd of zij me willen helpen. Gelukkig hebben degen die nog gezond zijn mij een toezegging gedaan. Mathilde haar oom gaat de tegels leggen, die is stratenmaker dus moet het helemaal goed komen.

Dinsdag 06 Maart 2007
De pijn in mijn is er nog altijd soms meer en soms iets minder. Zeker als ik weer eens teveel hooi op mijn vork heb genomen dan is weer helemaal mis. De laatste tijd heb nu ook erg last van mijn rechter arm, maar dat zal wel overbelasting zijn van het vele klussen.